Oxidation
71oxidation-reduction titration — oksidacinis redukcinis titravimas statusas T sritis chemija apibrėžtis Titrimetriniai analizės metodai, pagrįsti oksidacijos redukcijos reakcijomis. atitikmenys: angl. oxidation reduction titration; redox titration rus. окислительно… …
72oxidation flame — oksidacinė liepsna statusas T sritis chemija apibrėžtis Silpnai švytinti liepsnos kūgio paviršiaus dalis, kurioje yra atominio deguonies. atitikmenys: angl. oxidation flame; oxidizing flame rus. окислительное пламя …
73oxidation flame — oksidacinė liepsna statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. oxidation flame; oxidizing flame vok. oxydierende Flamme, f; Sauerstoffüberschussflamme, f rus. окислительное пламя, n pranc. flamme oxydante, f …
74oxidation pond — biologinis tvenkinys statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Biologinio nuotekų valymo įrenginys – dirbtinis vandens telkinys išleidžiamoms nuotekoms kaupti, kuriame biologiškai oksiduojamos organinės medžiagos (teršalai), oro… …
75oxidation catalyst — (OC) type of bead material in catalytic converter which aids in oxidation of CO and HC …
76oxidation dye — noun see oxidation base …
77oxidation — noun Etymology: French, from oxider, oxyder to oxidize, from oxide Date: 1791 1. the act or process of oxidizing 2. the state or result of being oxidized • oxidative adjective • oxidatively adverb …
78oxidation — Occurs when a compound donates electrons to an oxidizing agent. Also combination with oxygen or removal of hydrogen in reactions where there is no overt passage of electrons from one species to another …
79oxidation — oxidational, oxidative, adj. /ok si day sheuhn/, n. Chem. 1. the process or result of oxidizing. 2. the deposit that forms on the surface of a metal as it oxidizes. Also, oxidization /ok si deuh zay sheuhn/. [1785 95; OXIDE + ATION] * * * …
80oxidation — noun a) The combination of a substance with oxygen. b) A reaction in which the atoms of an element lose electrons and the valence of the element increases. Ant: reduction See Also …